در دوران ایران باستان روز دوم از بهمن ماه بهمنگان یا بهمنچه نام داشت.این روز همزمان بود با روز بهمن و مردمان آن زمان این روز را به برگزاری جشن بهمنگان می پرداختند.
اولین امشاسپند در دین زرتشتیان بهمن نام داشت و در کتاب مقدس اوستا آمده که از ترکیب دو کلمه وهو و من به وجود آمده است.وهومن امروزه به بهمن تغییر پیدا کرده .وهو یعنی خوب و من به معنای منش است و بهمن یعنی مرد نیک منش.در این جشن آشی به نام دیگ بهمنچه می پختند .علاوه بر این گیاهی با همین نام وجود داشت که دو نوع بهمن سفید و بهمن سرخ رنگ بودند و ایرانیان باستان از آن ها در این روز از آنها در اغلب خوراکی ها استفاده می کردند و معتقد بودند به تقویت حافظه شان کمک می کند.
در این روز رسم بود که به دامان طبیعت رفته و گیاهان داروئی را برای استفاده در طول سال جمع آوری می کرده اند. هم چنین در این روز به تهیه روغن های نباتی و شیره ها و نیز جمع آوری ساقه ها و خوشه ها و چوب ها و برگهائی جهت سوزاندن و گندزدائی و یا انتشار بوی مطبوع می پرداختند.
این جشن تا قبل از حمله مغولان و پس از سلسله ساسانیان در ایران اجرا میشده به طوری که در کتاب اسلامی به آن اشاراتی شده و آمده است که آداب و رسوم آن رواج عامه داشته است.
گلفروشی آنلاین گل
ارسال گل به تمام نقاط تهران
بازدید از محصولات:www.golcode.com
بازدید از صفحه اینستاگرام:https://instagram.com/golcode
سفارش در تلگرام:https://t.me/golcodeservice
ویدئوهای ما در آپارات
